کار گردان فیلم آشوب " نیز یکی ازاین خیلی است که به زعم خود سعی در عدول از ساختارهای روایت کلا سیک داشته تا یک واقعه را از زاویه دیدهای مختلفی بنگرد.روایت مد نظرکارگردان هر باربا شوت کردن توپی توسط کودکی که در خیابان مشغول فوتبال بازی یک طرفه و البته دو طرفه ی خیالی است ؛ وبر خورد این توپ با  دوعابری که در حال بالا آ مدن از پله هایی هستند آغاز می شود.داستان اول ودوم یک واقعه را از دو منظر متفاوت بیان کرده وتاحدود ی موفق ازآب درآمده است.

اینک توپ به مرد جوانی برخورد می کند و در این میان تمام کاغذ ها  وکتاب هایی را که بغل گرفته روی پله ها پخش می شوند.دختری به کمک او می آید ومرد جوان که تا چند لحظه پیش با نامزد ش گل وبلبل می گفت حیران و واله ی او می شود.

گویا رابطه ای میان آنها ایجاد شده وراه خود می گیرند تا کارگردان دوباره به روایت دوم از این جریان بپردازد . دوباره تمام این جریان اتفاق می افتد اما در لحظه ی اوج جوان دیگری که از آنجا رد شد عکسی از نامزد مرد جوان را که در کنار اوست و فکر می کند عکس اوست به دست دختر می دهد واینجاست که رابطه ایجاد شده از هم می گسلد وداستان سر نوشتی دیگر پیدا می کند.

تا اینجا همه چیز مطابق روال این نوع داستان گویی پیش می رود اما در روایت سوم که می بایست این داستان از منظری دیگر روایت شود ؛در یک چرخش بی منطق و خلاف قواعد مرسوم این سبک وسیاق ،  روایتی دیگر، بی ارتباط با دو روایت قبلی، به میان آمده که نقطه اشتراک آن با دو داستان دیگر، فقط مکان وقوع  شان است .

این چرخش موضوعی  که نقطه ضعف اصلی فیلم است ؛ بیانگرناتوانی کارگردان در پرداخت به روایت سوم از ماجرا است.در واقع اگربه روایتی سوم واز منظری جدید به این واقعه می پرداخت ؛یک مثلث روایی قابل پذیرش پدید می آمد. با این وجود روایت داستان پسری که ازراق از فروشگاه به خا نه ای می آورد و برخورد توپ به او وشکستن شیشه های نوشیدنی و ...هیچ ارتباطی  منطقی با دو داستان دیگر پیدا نمی کند وبدین ترتیب فیلم دچار تششت در روایت می شود ویکد ستی موضوعی فیلم پایمال می شود.

علاوه بر این،اتفا قات حساب نشده وبی منطق دیگری در این فیلم روی می دهد.

بعنوان مثال اگر کودک به دنبال تو پ اش می رفت وبه جای آن مرد جوان عابر عکس افتاده روی پله ها را به دست دختر فیلم می داد ،پذ یرفتنی تر بود.با این همه " آشوب"نکات قابل توجهی دارد. 

روایت پس زمینه شخصیت ها با عکس ، دکوپاژهای خوب نما هایی مثل نمای عمودی  دوربین که دختر وپسر را از بالای ساختمانی یه تصویر کشیده ،حرکات متنوع دوربین از جمله حرکت های دورانی آن وحرکاتی که در آنها شخصیت ها و اشیاء تعقیب می شود وآوردن تصاویری از صفحات حوادث روزنامه ها که به نظر می رسد که کار گردان با هدف پیش بینی آسیب شناسانه از واقعه درفیلم گنجا نده است و همچنین تدوین و موسیقی انتخابی مناسب از جمله ی این نکات هستند.

به نقل از سینما فردا