انواع ذخیره‌سازی‌ها از جمله فیلم‌برداری به شکل‌های گوناگون، در رسانه‌های مختلف و در قالب‌های مختلف صورت می‌گیرد. دلیل این امر نیز یکی امکانات فعلی و پیشرفت فناوری در آن زمینه‌هاست و دیگری نوع نیازهای بشر در امری خاص است. البته عوامل دیگری همچون قیمت، اندازه، کیفیت اطمینان و... نیز در این مساله دخیل هستند.

در زمینه فیلم‌برداری بخصوص فیلم‌برداری دیجیتال، عوامل بسیاری در نوع فناوری ثبت و ذخیره‌سازی اطلاعات تصویری دخیل هستند. به عنوان مثال در فیلم‌برداری‌های حرفه‌ای کیفیت تصویر بر حجم دوربین و حتی قیمت ارجحیت دارد در حالی که در مصارف تفریحی و خانگی وزن، ابعاد و قیمت از اولویت‌های بالاتری برخوردارند و پس از اینها مساله کیفیت مطرح می‌شود.

مسائل دیگری همچون مدت زمان فیلم‌برداری نیز در جای دیگر مطرح می‌شود. البته مهمترین خصوصیت فیلم‌های دیجیتال نسبت به آنالوگ آن است که در مرور زمان کیفیت خود را از دست نمی‌دهند و دیگر این که با امکانات امروزی، نقل و انتقال و تبدیل آنها از یک فرم به فرم دیگر به راحتی صورت می‌گیرد ویرایش آنها نیز بسیار ساده‌تر است.

مهمترین شکل‌های فیلم‌برداری دیجیتال عبارتند از: Mini DV، Digital8 ، MicroMV، DVD، دیسک سخت و حتی HD- DVD که به اختصار به آنها اشاره‌ای خواهیم داشت.

 

Mini DV

 تقریباً رایج‌ترین نوع فیلم‌برداری دیجیتال است و نوارهایی تقریباً به اندازه نوار کاست دارد که زمان آن نیز از نیم ساعت تا 2 ساعت متغیر است. این قالب تمامی امکانات فیلم‌برداری دیجیتال از قبیل تصویر خوب و صدای دیجیتال PCM استویو را به راحتی در اختیار کاربران قرار می‌دهد. برخی از این نوارها تراشه‌ای کوچکی دارند که در بردارنده تاریخ، ساعت و دیگر اطلاعات ضبط است.

 

Digital8

 دوربین‌های Digital8 سونی  قادر هستند از نوارهای Hi8 یا 8 میلی‌متری نیز استفاده کنند که کمی بزرگتر از mini DV بوده و ارزانترند.

با استفاده از این دوربین‌ها قادر خواهید بود نوارهای 8 میلی‌متری آنالوگ قدیمی را پخش کنید و حتی آنها را به دیجیتال تبدیل نمایید که البته این خصوصیت مختص مدل‌های بخصوصی است. با توجه به چرخش سریع‌تر موتور دوربین‌های Digital8، بر روی یک نوار یک ساعته Hi8 تنها نیم ساعت فیلم ضبط خواهد شد. mini DV و Digital8 از استاندارد فشرده‌سازی DV بهره می‌گیرند.

MicroMV

نیز که خاص شرکت سونی است از نوارهای کوچکتری بهره می‌گیرد که دارای یک تراشه 64 کیلوبایتی، محتوی اطلاعات فیلم‌برداری است. دوربین‌های سازگار با این قالب از روش فشرده‌سازی MPEG- 2 استفاده می‌کنند.

 

MiniDVD

برخی دوربین‌های جدیدتر این قابلیت را دارند که فیلم گرفته شده را مستقیماً بر روی DVD ثبت کنند که البته نوع DVD در اغلب آنها تفاوتی ندارد به عبارت دیگر دستگاه فیلم‌برداری قادر به نوشتن mini DVD-R،  mini DVD-RW و حتی DVD- RAM هستند.

البته باید توجه داشت که به دلیل این که شکل ذخیره‌سازی روی DVD- RAMها به دلیل این که همچون دیسک سخت به صورت دایره‌های متحدالمرکز است (بر خلاف دیگر انواع که به صورت مارپیچ است) این نوع دیسک‌ها با اغلب دستگاه‌های پخش کننده ناسازگارند. بر روی یک mini DVD تا نیم ساعت فیلم با کیفیت استاندارد ضبط می‌شود.

 

دیسک سخت

 در برخی دیگر از انواع دوربین‌ها به جای دیسک‌های نوری و فیلم‌های نواری از دیسک سخت برای ضبط استفاده می‌شود. حجم کم، ظرفیت بالا و قابلیت نوشتن‌های متعدد بر روی دیسک از خصوصیات این نوع دوربین‌ها هستند. دوربین‌ها با ظرفیت متفاوتی وجود دارند. به عنوان مثال یک دوربین با 30 گیگابایت دیسک سخت بسته به کیفیت ضبط قادر به ضبط 7 تا 37 ساعت فیلم است.

 

HD-DVD

دوربین‌هایی که قادر هستند تصاویر را بر روی HD-DVD ذخیره کنند. HD-DVD یک قالب خاص است که برای ذخیره فایل‌های تصویری با وضوح بالا استفاده می‌شود. البته این دوربین‌ها در حال حاضر جدید، نسبت به دوریبین‌های دیگر گران‌تر هستند.

 

منبع: روزنامه کلیک

نوشته شده در شنبه 87/3/25ساعت 6:49 صبح توسط یزدان ذوالقدر نظرات ( ) |