به نام خدا

صبح بی ستاره

چه دور

چه نزدیک

چه در هستی و نیستی

چه در رویا

چه در امروز و فرداها

تو را احساس می کنم

و همین احساس تو مرا بس

هر شب با یاد تو

سر بر بالین می گذارم

در خواب عکس نرگس تو

رخ زیبای تو

رخت خواب خیس خود را

می بینم و اشک آمدن صبح

دوباره جای گرمت خالی

حس بودنت خیالی

سردی صبح رفتنت

هنوز تازه و تکراری ست...

سفارشی

نوشته شده در سه شنبه 89/4/15ساعت 3:20 صبح توسط یزدان ذوالقدر نظرات ( ) |