ای یار!

حضورت را احساس می کنم
در لحظه لحظه ی زندگی ام
هر چند کنارم نیستی
نقش رخت همیشه در قاب چشمانم نقش بسته است
روحت با روحم یکی شده است
از دلم حتی یک قدم
آنورتر نمی روی
سخت است
خیلی سخت
آنقدر که غم می گوید:
"من به تو مبتلاام"
حضورت را دوست دارم
آرامشی دارد بسی زیبا
ابدی...
کاش رخ در رخ در دستانت آرام می گرفتم
برای همیشه چشم می بستم...
همیشه...

نوشته شده در پنج شنبه 90/12/11ساعت 5:10 عصر توسط یزدان ذوالقدر نظرات ( ) |